Omdat ze de dominante kleur hebben, zijn zwarte Labs gemakkelijker te vinden en te fokken. Dit kan ertoe leiden dat veel van de positieve raseigenschappen worden gefokt en doorgegeven, zoals een zacht temperament, intelligentie en uitstekende prestaties voor het ophalen van het veld. Net als zijn gele en chocoladeverwanten heeft de zwarte labrador een gemakkelijk temperament en is hij een loyale, liefhebbende hond. Ze houden ervan om met mensen om te gaan en zijn uitstekende huisdieren.
Ik heb gemerkt dat gele laboratoria beschermend en vriendelijk van aard zijn, maar een sterke wil en loyaal. Black labs hebben een iets speelser kant, maar even slim en loyaal. De chocoladelaboratoria zijn veel veerkrachtiger, dikker van gestalte dan het zwarte lab en zijn iets moeilijker te trainen en gemakkelijk prikkelbaar. Alle 3 de kleuren zijn geweldige honden, maar naar mijn mening zijn gele en zwarte laboratoria de beste huisdieren.
Sommige eigenaren van labrador retriever zullen erop staan dat Labs met verschillende kleuren verschillende temperamenten hebben. Sommige gangbare overtuigingen zijn dat gele Labs lui zijn, chocoladelabs hyperactief zijn en zwarte Labs de beste jagers zijn. De waarheid is dat de kleur van de jas van een Lab niet meer invloed heeft op zijn temperament dan iemands haarkleur heeft op haar intelligentie. Volgens eigenaren van Labrador zijn gele Labs het liefste.
De zwarte labradors zijn het beste om te jagen en dat chocoladelabs wild en rommelig zijn. Elke kleur van Labrador retriever is op zijn eigen manier mooi en uniek. Yellow Labs zijn een van de meest gewilde soorten laboratoria, en niet voor niets. Door de mooie, glanzende vacht vallen ze op.
Het zwarte lab, gebaseerd op hoe oud zijn kinderen zijn en hoe oud het zwarte lab is, was 5 jaar toen hij zijn eerste kind kreeg. Black Labs zijn meestal volledig zwart, hoewel het niet ongebruikelijk is dat er een scheutje wit op zit. Ik herinner me dat ik jaren geleden een artikel las, waarin werd opgemerkt dat het voor sommige van deze honden moeilijk zou zijn om de taak uit te voeren waarvoor ze ooit zijn gefokt, een kortere snuit, een dikkere kortere nek en een gedrongen lichaam. Ik heb wat onderzoek gedaan naar laboratoria, meestal op kleur en ben gaan lezen dat chocolaatjes (die toevallig mijn favoriete tint zijn) de minst voorkomende van de drie zijn (geel, zwart en chocolade), waarbij zwart de meest voorkomende en dominante tint is, geel in het midden.
Ze zijn de meest voorkomende kleur van Labrador, vanwege de manier waarop hun kleurgenen worden geërfd. Gele laboratoriumjassen kunnen er ook goudkleurig uitzien, waardoor ze in de war raken met de golden retriever, een apart ras. Hoewel populair voor hoogopgeleide rollen, en natuurlijk erg fotogeniek en daarom vaak gebruikt in liefdadigheidsliteratuur, kan de gele Labrador nog steeds een prachtig huisdier zijn en ook populair zijn in de showring. De vachtkleur van een Labrador wordt bepaald door een reeks genen, waarbij het D-gen verantwoordelijk is voor de sterkte van de kleur.
Als u uw hond toch wilt betreden in shows, vermijd dan zilver-, houtskool- of champagnekleurige Labradors, aangezien deze meestal niet worden herkend door kennelclubs over de hele wereld. Yellow Labs zijn vaak te zien in films zoals het schattige Lab dat Marley speelde in Marley and Me of de geliefde die optrad als Old Yeller. De vachtkleur wordt bepaald door twee genen die geen verband houden met temperament - een die bepaalt of het haar licht of donker zal zijn, en een die bepaalt of donker haar chocolade of zwart zal zijn. Hoewel gele Labradors niet zo wenselijk zijn om te jagen, zijn ze zonder twijfel de meest populaire kleur voor gids- en hulphonden.
Zwarte Labradors zouden effen zwart van kleur moeten zijn, maar een kleine witte vlek op hun borst is oké.
Leave Reply